Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Duo Reges: constructio interrete. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Bork Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed quod proximum fuit non vidit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Itaque fecimus.: Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Restatis igitur vos;: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Reguli reiciendam;: Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Age sane, inquam.: Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque
virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si
imperes quod facere non possim.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Quibus ego vehementer assentior.

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. De quibus cupio scire quid sentias. Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.